Text in Old Norse (From the Old Norse ETexts Site):
Forspjallsljóð eða Hrafnagaldr Óðins1 5 Alföþr orkar,álfar skilia, vanir vitu, vísa nornir, elr íviþia, aldir bera, þreyia þursar, þrá valkyrior. 2 5 Ætlun æsirilla gátu, verpir villtu vættar rúnom; Óþhrærir skyldi Urþr geyma, máttk at veria mestum þorra. 3 5 Hverfr því hugrhinna leitar, grunar guma grand, ef dvelr; þótti er Þráins þunga draumr, Dáins dulo draumr þótti. 4 5 Dugir meþ dvergumdvína, heimar niþr á Ginnungs niþi sauckva; opt Alsviþr ofan fellir, opt of föllnum aptr safnar. 5 5 Stendr ævastrind né rauþull, lopti meþ lævi linnir ei straumi; mærum dylsc í Mímis brunni vissa vera; vitid enn eþa hvat? 6 5 Dvelr í daulomdís forvitin, Yggdrasils frá aski hnigin; álfa ættar Iþunni héto, Ívallds ellri ýngsta barna. 7 5 Eirdi illaofankomo, hárbaþms undir halldin meiþi; kunni sízt at kundar Nörva, vön at væri vistom heima. 8 5 Siá sigtívarsyrgia naunno Viggiar at veom, vargsbelg seldo; let í færaz, lyndi breytti, lek at lævísi, litom skipti. 9 5 Valdi Viþrirvaurþ Bifrastar giallar sunnu gátt at fretta, heims hvívetna hvert er vissi; Bragi og Loptr báro kviþo. 10 5 Galdr gólo,gaundom riþo Rögnir ok regin at ranni heimis; hlustar Óþinn Hliþskiálfo í, let braut vera lánga vego. 11 5 Frá enn vitriveiga selio banda burþa ok brauta sinna, hlýrnis, heliar, heims ef vissi ártíþ, æfi, aldrtila. 12 5 Ne mun mælti,ne mál knátti gívom greiþa, ne glaum hialdi; tár af týndoz taurgum hiarnar, eliun faldin, endrrióþa. 13 5 Eins kemr austanór Elivágom þorn af acri þurs hrímkalda, hveim drepr dróttir Dáinn allar mæran of Miþgarþ, meþ nátt hver. 14 5 Dofna þá dáþir,detta hendr, svífr of svimi sverþ áss hvíta; rennir örvit rýgiar glyggvi, sefa sveiflom sókn giörvallri. 15 5 Iamt þótti Iórunniólnom komin, sollin sútom, svars er ei gátu; sóttu því meir at syn var fyrir, mun þó miþr mælgi dugþi. 16 5 Fór frumqvauþullfregnar brauta hirþir at Herians horni Giallar; Nálar nepa nam til fylgis, greppr Grímnis grund varþveitti. 17 5 Vingólf tókoViþars þegnar Fornióts sefum fluttir báþir; iþar gánga, æsi kvedia Yggiar þegar viþ aulteiti. 18 5 Heilan Hángatý,heppnaztan ása, virt öndvegis vallda bádo; sæla at sumbli sitia día, æ með Yggiungi yndi halda. 19 5 Beckiarsettat Baulverks ráþi siöt Sæhrímni saddiz rakna; Skaugul at skutlum skaptker Hnikars mat af miþi minnis hornum. 20 5 Margs of frágumáltíþ yfir Heimdall há goþ, haurgar Loka, spár eþa spakmál sprund ef kendi, undorn of fram, unz nam húma. 21 5 Illa letuordit hafa eyrindisleysu, oflítilfræga; vant at væla verda myndi, svá af svanna svars of gæti. 22 5 Ansar Ómi,allir hlýddo: «Nótt skal nema nýræda til, hugsi til myrgins, hverr sem orkar rád til leggia rausnar ásom!» 23 5 Rann meþ raustumRindar móþr fóþrlarþr Fenris valla; gengu frá gildi goþin, qvöddo Hropt ok Frigg, sem Hrímfaxa fór. 24 5 Dýrum settanDellings maugr ió fram keyrdi iarknasteinom; mars of manheim maun af glóar, dró leik Dvalins drösull í reid. 25 5 Iormungrundarí iodyr nyrdra und rót yztu adalþollar gengu til reckio gýgiur ok þursar, náir, dvergar ok döckálfar. 26 5 Riso raknar,rann álfraudull, nordr at niflheim nióla sótti; upp nam ár Giöll Úlfrúnar nidr, hornþytvalldr Himinbiarga. |
Pingback: Month for Loki Day 28: Odin’s Raven Rune Poem | bloodteethandflame
Pingback: Month for Loki Day 28: Odin’s Raven Rune Charm | bloodteethandflame
Pingback: More stuff from July: Static, shadow, and dreamspace. | Into the sea of waking dreams
Pingback: Odin’s ravens – Huginn and Muninn | Something from Nothing